Να ξαναβρώ το σώμα "άδειο" όπως κάποτε παιδί.
Να γίνω πάλι μια μορφή ΖΩής, που έχει βάση τη θεότητα, ικανή να βλέπω, ακούω, αισθάνομαι, μυρίζω, επιλέγω, να αγγίζω και να ΑΦΗγούμαι...
Να ξαναβρώ το "άδειο" σώμα - γλυπτό ικανό να μεταλλάσσεται για να εκφραστούν εσωτερικά τοπία, σκέψεις, ιδέες, συναισθήματα μέσα από πειραματισμούς της κίνησης, της βαρύτητας και των αισθήσεών μας με τη μορφή διαλόγου μεταξύ σωμάτων ή του σώματος με το χώρο με κατευθυνόμενους, και ελεύθερους αυτοσχεδιασμούς που ενθαρρύνουν και εξελίσσουν την έκφραση μέσα στο ΧΩΡΟ και το ΧΡΟΝΟ να ξαναβρώ σωματική ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ
Μέσα από την αναζήτηση του ήχου, της φωνής και του λόγου ως μιας απολύτως έντιμης κατάστασης (τότε και μόνον τότε όταν είναι σωματική) να βρω τη διάθεση να συνομιλώ να μην μονολογώ, να μην διδάσκω, να μη λογοκρίνομαι, να μη λογοκρίνω το κείμενο, να είμαι μια μορφή ΖΩής σε διαθεσιμότητα, απολύτως ΔΙΕΣΤΑΛΜΕΝΗ …
Να γίνω πάλι μια μορφή ΖΩής, που έχει βάση τη θεότητα, ικανή να βλέπω, ακούω, αισθάνομαι, μυρίζω, επιλέγω, να αγγίζω και να ΑΦΗγούμαι...
Να ξαναβρώ το "άδειο" σώμα - γλυπτό ικανό να μεταλλάσσεται για να εκφραστούν εσωτερικά τοπία, σκέψεις, ιδέες, συναισθήματα μέσα από πειραματισμούς της κίνησης, της βαρύτητας και των αισθήσεών μας με τη μορφή διαλόγου μεταξύ σωμάτων ή του σώματος με το χώρο με κατευθυνόμενους, και ελεύθερους αυτοσχεδιασμούς που ενθαρρύνουν και εξελίσσουν την έκφραση μέσα στο ΧΩΡΟ και το ΧΡΟΝΟ να ξαναβρώ σωματική ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ
Μέσα από την αναζήτηση του ήχου, της φωνής και του λόγου ως μιας απολύτως έντιμης κατάστασης (τότε και μόνον τότε όταν είναι σωματική) να βρω τη διάθεση να συνομιλώ να μην μονολογώ, να μην διδάσκω, να μη λογοκρίνομαι, να μη λογοκρίνω το κείμενο, να είμαι μια μορφή ΖΩής σε διαθεσιμότητα, απολύτως ΔΙΕΣΤΑΛΜΕΝΗ …
ΜάρΩ ΓαλάνΗ
